Help, mijn kindje wil niet delen!
- Sarah Vanoverbeke

- 6 okt
- 3 minuten om te lezen
Urenlang kijkt je kindje uit naar het moment dat een vriendje of neefje/nichtje komt spelen. “Hoe lang duurt het nog?”, vraagt hij telkens opnieuw. De spanning loopt op. En dan, eindelijk, is het zover! Maar nog voor je het goed en wel beseft, is er ruzie: ze willen allebei met hetzelfde speelgoed spelen. Er rollen tranen. En jij staat erbij en denkt: serieus?!
Heel herkenbaar. En het is ook heel normaal dat je als mama of papa meteen reageert met:
“Komaan, stel je niet zo aan. Je hebt al de hele voormiddag alleen met dit speelgoed kunnen spelen. Deel nu gewoon en wees blij dat je vriendje hier is.”Volkomen begrijpelijk dat dit je eerste reflex is. Dus eerst en vooral: alle begrip voor jou als ouder.
Maar laten we eens kijken door de bril van je kindje. Want als je beter begrijpt wat er in hem of haar omgaat, wordt het veel makkelijker om hier op een andere manier mee om te gaan.
De gevoelswereld van je kindje
Voor ons volwassenen lijkt een speelafspraak een doodgewoon iets. Voor een kind is dit echter een groot evenement. Je kindje voelt spanning, opwinding en kriebels—vergelijkbaar met hoe wij zenuwen kunnen hebben voor een feestje of een belangrijke speech.
Je kan je kindje helpen door die gevoelens te benoemen:
“Ja schatje, ik begrijp je. Jij voelt kriebels hé? Jij vindt dit spannend. Jij hebt er zin in.”
Geef er eventueel een knuffel bij en ga even door je knieën zodat je op ooghoogte bent. Zo voelt je kindje zich écht begrepen. En soms is één minuutje volle aandacht al genoeg.
Praktische tip: zet een wekkertje zodat je kindje weet wanneer het vriendje arriveert. Zo hoef jij niet twintig keer te antwoorden op dezelfde vraag. Heb je al begripvol geluisterd en geknuffeld, dan mag je gerust ook grenzen stellen:“Nu is het genoeg. Je vriendje komt als de wekker gaat. Tot die tijd ga je nog even iets spelen of een boekje lezen.”
Wees mild voor jezelf—je hoeft niet eindeloos te blijven herhalen dat je je kindje begrijpt.
Delen en toch eigen ruimte
Een andere handige tip: laat je kindje op voorhand drie speelgoedjes kiezen die hij of zij niet wil delen. Leg die apart. Alles wat overblijft, wordt wél gedeeld. Zo geef je je kindje de kans om zelf keuzes te maken, en tegelijkertijd leer je dat samen spelen ook betekent dat je deelt.
Wat jij mag onthouden
De gevoelens van je kindje zijn echt en mogen er zijn.
Jij kan helpen door te benoemen, te knuffelen en tegelijk grenzen te stellen.
Het is een leerproces: sociaal en emotioneel groeit je kindje elke keer een beetje
meer.
En eerlijk? Het is eigenlijk fantastisch dat dit gebeurt. Dit soort situaties zijn een grote leerschool. Op latere leeftijd komen dezelfde thema’s terug, maar dan op een volwassen manier. Door nu stap voor stap te leren omgaan met delen, frustratie en vriendschap, neemt je kindje waardevolle levenslessen mee.
Let ook even op de leeftijd: meestal speelt dit vooral bij peuters (1–3 jaar). Naarmate je kindje ouder wordt (4–5 jaar), gaat het makkelijker en verdwijnt dit soort conflicten vanzelf meer naar de achtergrond.
Jij doet het goed. En jouw kindje ook. Samen leren jullie.
Heb je vragen of wil je hierover meer advies voor jouw kindje? Maak dan een afspraak met onze counselor Sarah!






Opmerkingen